|
mrt 11
2011
|
Vandaag een moeilijke dag....Johannes zou vandaag 21 jaar geworden zijn. Een leeftijd die je normaal gesproken ook bereikt. Des te pijnlijker is het vandaag. Het dringt nu echt goed door dat hij echt niet meer ouder wordt. Het is ook geen verjaardag meer nu. Gelukkig schijnt wel de zon, dat maakt deze dag nog iets aangenaam. Vorig jaar kwam hij op 11 maart thuis na de transplantatie....wat was hij blij, dubbel blij. Dacht klaar te zijn met alles en wij ook, nog een paar keer misschien terug voor klachtjes. Maar was altijd blij als hij jarig was, keek er altijd naar uit, echt een feestje voor hem.
Hoe het met ons gaat? Valt ons erg zwaar zonder Jo verder te moeten, dat hij echt NOOIT meer komt, nooit meer ziet, hoort. Zo intensief met hem bezig geweest en dan opeens, is hij weg.....voorgoed! Het is nog steeds heel moeilijk te bevatten. Ook al heb je het dan goed afgesloten, wetende dat hij geen pijn meer heeft, dan nog voelt het zo dubbel. Hoe langer het is geleden, hoe moeilijker het voor ons wordt. De kloof wordt steeds groter en groter.
We willen tevens gebruik maken iedereen te bedanken voor alle steun voor, tijdens en na het overlijden van Johannes. Zelfs nu Jo jarig is, krijgen we nog kaartjes, onbeschrijflijk mooi!!!! (komt nog een bedankje)Het doet ons erg goed te zien dat Jo bij iedereen zo'n speciaal plaatsje had en heeft. De begrafenis stoet waar geen eind aan kwam, de kerk die erg vol zat. Aan de Zanddijk staat een hele grote doos VOL met kaartjes, zoveel steun, ook nu nog, het doet ons zo goed.
De website blijft nog wel even bestaan, maar te zijner tijd halen we hem uit de lucht. De reden waarom we deze zijn begonnen, is weg. Nog dagelijks kijk ik in ieder geval, nog op zijn blog, het is ons leven geworden . Deze blog is de allerlaatste.
Zullen maar doen wat Johannes heeft gevraagt aan een ieder: Geniet van het leven, van ieder moment, maar vergeet de Heere niet!
Bedankt IEDEREEN voor alles!!!!!!!!!!!!!!!
Familie Steketee