Johannes Steketee

Jullie zullen je wel afvragen, zou Johannes nog int ziekenhuis liggen?

NEE, hij is vanmiddag weer thuis gekomen, was niet meer te houden. En of we direct wilden komen, want anders zou hij met de taxi komen. Ja, een ieder had zo zn afspraakjes, werken etc. Maar gelukkig kon Artjan (van Mirjam) hem ophalen. Bryan (ook al van Mir) wilde okke mee, dus dat was wel gezellig.

Het blijkt dat hij een virus in z'n darmen heeft, daar kunnen ze niets voor geven, moet er gewoon uit. Een ander heeft misschien 1 of 2 dagen een buikgriepje, maar bij Johannes duurt dat wat langer, nu al bijna 3 weken dus, zo zien we maar dat z'n weerstand dus nog niet helemaal optimaal is. tÍs wel toevallig dat dit meteen komt nadat de prednison is gestopt, das nog wel afwachten dan of het straks helemaal over is of dat het ook nog iets te maken kan hebben met het stoppen van de prednison.

Ondertussen hebben we ook een nieuw bewonertje erbij. Een heel klein katje. Jo is er helemaal weg van, nee hoor, hij vindt hem wel leuk(Jo als je dit leest, love you:) Poosje terug zei hij dat we niet heel zijn prive leven op z'n blog wilden zetten, maar dit is wel erg leuk eigenlijk. Afgelopen maandag ging ik(zus)weer een dagje naar Jo. Hartstikke warm, dus ik kwam bij de ingang, zie ik daar Jo zitten, onder een parasolletje.Ik dacht hmmm in quaranteine liggen en dan nu hier zitten, gaat niet samen. Wat blijkt: hij heeft niets tegen de verpleging gezegd, is dus uit zn kamer geslopen, door de sluis, over de gang en snel in de lift naar beneden geslopen. We zijn toch best wel een tijd beneden gebleven, ben ondertussen om ijsjes gegaan, boodschapje gedaan, want Jo had zin in croissantjes. Toch hebben ze niets gemerkt, of zouden ze gedacht hebben, laat die jongen maar....denk het wel. Toch best wel even leuk, iets doen wat niet mag.

Met ma gaat het ook langzaam vooruit. In kleine stapjes, ze moet ook voorzichtig, 6 weken niet te zwaar belast worden. In een gezin is dit ook wel lastig, gelukkig krijgen ze en we genoeg hulp, super van al die mensen!!!.              We hopen dat we nu wat meer rust krijgen ,maar voornaamste is dat het met Jo en ma goed mag gaan.

groetjes weer...