|
jun 26
2010
|
|
|
Nou, we kunnen wel zeggen dat er de afgelopen 2 weken heel wat is gebeurt. Mam is nu zo'n 2 weken terug opgenomen in het ziekenhuis in Goes voor galstenen en een onstoken galblaas. Om maar niet teveel in detail te treden, het komt op hetzelfde neer, maar zowel de stenen als de galblaas zijn verwijdert. Niet in 1 keer,ze heeft hiervoor 2 operaties gehad. Eerst de stenen, en later de galblaas, omdat deze ontstoken was en ze liever deze verwijderen als hij niet is onstoken. Ze heeft behoorlijk afgezien, maar gelukkig mocht ze vandaag weer thuisgekomen. En terwijl pa om ma ging ben ik met Johannes naar Rotterdam gegaan en heb hem daar ook moeten laten. Vorige week had hij een terugkomdag, zijn vriend Jacco ging met hem mee. Er is toen besloten te stoppen met de prednison. Daarna voelde Jo zich niet meer echt lekker. Weinig eetlust, soort van buikgriep. Dit sukkelde een tijdje,maar vanmorgen ging het niet langer meer . We moesten langs komen, om kwart voor 2 waren we er al en om 5uur! hoorden we pas dat hij moest blijven. Ondertussen was er wel bloed geprikt, van alles gemeten etc, daar kwam ook uit dat z´n nierfunctie wat was vermindert. Dit is op zich best wel logisch, door de warmte en buikloop verlies je ook veel vocht. Al bij al,een behoorlijke tegenvaller, we hadden het wel verwacht, maar je hoopt natuurlijk toch dat ze zeggen, ga maar naar huis, zeker nu vandaag ma thuiskwam. En behoorlijke domper, terwijl er thuis gebak staat, ligt Jo weer daar. Toch is het voor Jo ook goed dat hij weer helemaal bekeken wordt, alles wordt weer extra in de gaten gehouden. Hij ligt in quaranteine, omdat ze nog niet weten wat hij heeft en dus niemand eventueel kan besmetten. Er zijn kweekjes afgenomen, alles wordt even in de gaten gehouden. Als er meer nieuws is,melden we dit. In ieder geval moet hij de kweekjes afwachten, dit kan wel een paar dagen duren.
De zusters vonden trouwens dat Jo er zo goed uitziet, ze kennen hem niet met haar. En ja, toch voelt hij zich daar ook wel een soort van ´thuis, t is bekend terrein. Hij kent iedereen en zij hem, en dat voelt toch ook wel vertrouwd.
We hadden het er net over om een soort van laatste blog te schrijven, dit stellen we maar weer even uit...
Lydia en de fam.
geschreven door fam faes, 27-06-2010 18:10 uur
Wat een tegenvaller johannes!Eerst voor je moeder die het ook zo verdient had om ook eens even uit te rusten van alle spanning en het gereis heen en weer naar het ziekenhuis.Gelukkig is met haar alles goed gekomen en dat gaat jou ook weer lukken hoor Johannes!Houd moed!We denken aan jullie en hopen dat je snel weer terug thuis bent!Hartelijke groeten van ons allemaal
geschreven door sharinda, 27-06-2010 18:39 uur
Wel weer erg jammer dat het met johannes weer minder gaat en dat hij weer in rotterdam moet blijven! kwam hem poosje terug nog tegen in de stad en vond juist dat hij er zo goed uitzag Monica beterschap verder! en johannes kom op! hoop dat ze snel weten wat het is en dat je weer snel terug naar huis mag zodat jullie aan de zandijk weer compleet zijn! Liefs, Sharinda.
geschreven door caro, 28-06-2010 13:10 uur
wat een tegenvaller zeg, echt heel erg balen!!
Hopen dat ze snel de uitslagen hebben en natuurlijk dat ze goed zijn!
Ik spreek je snel weer!
Ook voor je moeder nog beterschap, jullie weten nu wel hoe een ziekenhuis er uit ziet!!
Liefs, caro
geschreven door henk en jannie van der jagt, 28-06-2010 20:19 uur
We wensen jullie allebei veel beterschap toe.
Gr henk en jannie.
geschreven door Ellis, 29-06-2010 19:00 uur
He.. wat een tegenvaller joh, dat je weer moest blijven!!
Ik hoop dat het snel weer wat beter met je gaat hoor, en dat de uitslagen meevallen!!!
Groetjes Ellis...
geschreven door Jos hoogstrate, 29-06-2010 20:47 uur
Dat is weer even schrikken. Johannes, we hopen dat je voorspoedig herstel mag hebben en dat je weer snel naar Yese terug kan komen. Monica, van harte beterschap !!!! en André en de rest, veel sterkte !!!!
Hartelijke groeten Maddy en Jos Hoogstrate
Beterschap && sterkte voor Jo!
Liefs